Miła restauracja

Tu możemy zjeść obiad i spotkać się oficjalnie z szefem :]

a więc przybywszy do restauracji usiedli przy jednym stoliku miło obsłużeni przez spoglądających na nich ze zdziwieniem kelnerów (nie co dzień badna rannych i osmalonych ludzi ot tak wparowuje do restauracji :P)

- A więc... - rozpoczęła Sakura przerwać krępujące milczenie

-Pewnie nie można tu palić.....

- Możliwe... Ale Kyrie, zastanów się co to robi z twoją cerą! Zobaczysz jak twoja skóra zacznie oddychać gdy to rzucisz - rozentuzjazmowana parodiowała Mustanga

kyrie burknęła tylko pod nosem
-Zobacz, zasneli....Po takiej walce nieźle ich poskładało...hmmm....a może jednak powinniśmy później zachaczyć o szpital...

Popatrzyła na Roya, potem przeniosła wzrok na Thoqque
- I o protetyka- dodała - ale niech pałci sam:P

-Hmmm...-Kyrie przyjrzała im się uważniej- Ta..nich płacą, wyglądają na nadzianych. I za straty moralne- dodała i humor wyraźnie jej się poprawił. Zaczęla uśmiechać się sama do siebie i kiwać głową.

- Taak...pułkownik Mustang to akurat ma dobrze. Siedzi w sztabie i grzeje stołek heh. Aczkolwiek zasłużył się także w wojnie... A ten drugi... hm... wiesz coś o nim?

-Wiem, że jest trochę dziwny...-zamyśliła się na chwilę mierząc całe towarzystwo wzrokiem- Wiesz, właśnie sobie przypomniałam, że zostawiłam czajnik na ogniu :P- powiedziała uśmiechając się szeroko i niezbyt szczerze. Wstała- Zaopiekuj się nimi, co? Ja muszę lecieć.
I wyszła

- Dobrze... -Popatrzyła na chwilowych podopiecznych i wypiła trochę zamówionej kawy

Jakiś strasznie zaspany człowiek uderzył kilka razy w drzwi restaurcaji, aż wreszcie położył na nich dłonie, a po chwili podarł drzwi jak papier i wszedł do środka. Usiadł przy jednym ze stolików.

<a wejć normalnie nie mogłeś? kto za drzwi zapłaci? :)>
Popatrzyła na przybysza.

Thoqqua otworzył jedno oko i rozejrzał się wokół - Aaa... czuję się naprawdę dobrze - spojrzał jeszcze raz na otoczenie - Co ja tu robie?!... Aaa... czyrzbym zasnął na kolacji?? - słyszycie burczenie - Ale jestem głodny... - rozejrzał się wokół zawadiacko - Kto stawia kolacjkę?

- Coś podać?? - spytał się kelner wyjątkowo dziwnym tonem patrząc na "podarte drzwi".
- Tak, KAWĘ! DUŻO KAWY! Szybko, proszę. - odpowiedział Mik.

- hehe.. Chyba pułkownik Mustang - uśmiechęła się tajemniczo, ciesząc się, ze jest wojskowym w cywilu - Co zjesz?

- siema koleś - powiedział Thoqqua zwracając uwagę na zaspanego przybysza - Uczę sie nawiązywania kontaktu z innymi ludźmi - przyjrzał mu się dokładnie - człowieku wyglądasz jakbyś nie spał od roku.. A tak wogóle to jak cię zwą??

- Za drzwi zapłacę... - zaczął siorbać kawusię. - ZWĘ się Mik. - odpowiedział do czegoś co zadało mu pytanie, ale jedyne co widział to zawartość kubka kawy przed sobą..

zwrócił swoją uwagę na Sakurę - O.. sorry nie zauważyłem cię - spojrzał na nią przepraszającym wzrokiem - Nie wiem co zjem... Poproszę menu - Krzyknął na krzątającą się w pobliżu kelnerkę

Mnie zwą Thoqqua - odparł nie odwracając wzroku od kelnerki - Może się pani pośpieszyć?? Jestem głodny!!

Wpił gwałtownie całą kawę i głośno odetchnął.
- Żyję!

Sakura w końcu skojazyła twarz z imieniem.
- O! Witaj Mik! - również zagadała

Jeżeli jesteś tak spostrzegawczy to już powiedziałem... Ale powtórzę. Nazywają mnie Thoqqua - odparł zwracając uwagę na wyraźnie rozstrzepanego jegomościa

- Hę? O, to ty... Sakura. - przypomniał sobie. - Masz może wolny pokój?

- Pokój? Hmm.. nie nie mam, niestety. Wydaje mi się, ze Kyrie ma większy dom. Zapytaj ją - odpowiedziała dopijając kawę - o ile nie przeszkadza ci groźba zawalenie - dodała ciszej