Spalony domek

<eee....chyba nie mamy jeszcze telewizji :P>
-Ale...będziesz się tak tu pojawiał co noc? A ja zostane sama w pustym, obcym domu?- powiedziała lekko wystraszona- No nie wiem...ciekawe dlaczego akurat tu się pojawiasz....A może co noc gdzie indziej?

< no co no? :] >

- Właśnie gdzie indziej. - odpowiedział. - Nie wiem o co tu chodzi... może pójdę do tego sklepu jak się obudzę...

-Pójdę wtedy z tobą. Od razu zobaczę gdzie to jest- wstała i zachwiała się odrobinkę- No cóż, może ty nie możesz spać, ale ja zdecydowanie muszę. Mam nadzieję, że nie masz mi za złe, że cię opuszczę?

- Nie, wcale. - odpowiedział i potrząsnął głową.

- W takim razie dobranoc.. Obudź mnie gdyby działo się coś dziwnego...ekhm...dziwniejszego- zabrała patelnię i poszła spać.
<do jutra!>

Mik wstał i rozprostował nogi(jakkolwiek dziwne by to dla niego nie było). Zaczął chodzić w tą i spowrotem po chodniku, potem maszerował, a potem parę razy poprzechodził przez dom Kyrie, nawet parę razy próbwał utopić się w chodniku.

< Dobranoc! >

Kiedy wzeszło słońce i gdzieś dalej jakiś kogut zapiał, projekcja Mika się wyłączyła.

Kyrie budziła się powoli, starając się opóźnić chwilę, kiedy to będzie musiała spojrzeć w rażące oczy słońce. Ostatecznie jednak zwlekła się z łóżka i poszła do kuchni po drodze dziwiąc się: a) dlaczego spała z patelnią b) dlaczego poduszka leży na środku pokoju c) co robią tu te trzy butelki? Ostatnią rzeczą, którą pamięta było to, że Thoqqua zasnął pod stołem, a potem....ehh kiepsko jej jeszcze idzie żłopanie (coś jak picie tylko więcej się wylewa- najlepsi żłopacze wcale nie trafiają do ust :P)

Przebrała się i wyszła z domu.

W końcu dotarła do domu i przygotowała wszystko. Rozłożyła przedmioty wokół kręgu na podłodze, sama usiadła na jego środku i zaczęła. Po chwili jej dom pochłoneły całkowicie płomienie nie czyniąc u jednak żadnej szkody. Przez okna sączył się czerwony blask. Dało się słyszeć przeraźliwe krzyki i ogień zniknął. Zapadła niemal martwa cisza.

Sakura szła przez las gdy usłyszała krzyki dochodzące od chatki Kyrie. Natychmiast tam pobiegła. Oniemiała gdy zobaczyła....

...zobaczyła Kyrie klęczącą na środku kręgu, który właśnie przygasał. Płakała, a z jej nadgarstków obficie lała się krew. Wyglądały jakby ktoś właśnie bardzo dokładnie obdarł je ze skóry. Przy dziewczynie leżały dziwne, czerwone kamienie wysypujące się z zawiniątka które wcześniej nosiła.

Pobiegła po bandarze leżące w kącie a następnie delikatnie opatrzyła Kyrie próbując z niej wyciągnąc co się stało.

Jednak Kyrie milczała płacząc tylko cicho i wpatrując się w swoje nadgarstki. Po obtarciu z nich krwi okazało się, że nie zdarto z nich skóry, jednak....blizny zniknęły.

-Zaczekaj tu chwilę. Ściągnę jakąś pomoc. Nie ruszaj się stąd, dobrze? - upewniła się i wybiegła z chatki

Kyrie zaczęła się powoli uspokajać i zauważać co się wokół niej dzieje. Popatrzyła na zdemolowany pokój i krew na podłodze po czym zerknęła na nadgarstki. Powoli, jakby ze strachem, zaczęła zdejmować opatrunek nie zwracając uwagi na ból

Przybiegła i stanęła w progu. Sprawdziła jeszcze czy Goth jest za nią i weszła do środka

Goth po chwili spostrzegł chatkę Kyrie...

-Co słychać?- spytała konwersacyjnym tonem nadal klęcząc w kałuży krwi, ale na jej twarzy nie było tym razem nawet śladu uśmiechu.

- Żyjesz? - upewniła się patrząc najpierw na nią a potem na malowniczo rozmazaną na podłodze krew

Goth przez chwilę stał w osłupieniu prubując sobie wszystko upoządkowac w głowie
1) kompiel
2) krzyk Sakury
3) Sprint w nieznanym kierunku
4) domek Kyrie
5) Kyrie w kauży krwi ?!!!!!!

-Ach...te plotki o mojej śmierci są mocno przesadzone jak widzisz- spróbowała wstać.

-(na pytanie co słychac) napewno lepiej niż uciebie...
-Krwawisz - powiedział, zaraz polece po zioła, one powinny zatamowac krwawienie...

- widzę - powiedziała cicho - Możesz wstać? - zapytała

- Goth złapał Kyrie by pomuc jej wstac...