Park

- Ale ja jestem.... szczęsliwa.... - powiedziała cicho

- to złudzenie - dodał łagodniej Goth - to tylko złudzenie....

Sakura miała minę, jakby chciała coś powiedzieć, lecz powstrzymała się.
-Nie rozumiem. Na jakich podstawach tak sądzisz? - zapytała po dłuższej chwili

- Nie znam swych rodziców nie wiem czy mam rodzeństwo, moi zastępczy rodzice którzy mnie przygarneli zmarli gdy miałem 16 lat, przeżyłem załamanie, straciłem sens życia... przez 2 lata starałem się życ bez uczuc... powoli zatracałem się... byłem obojętny na świat i ludzi którzy mnie otaczali... to wcale nie pomagało choc czułem "szczęście", szczęście z tego, że nic nie czuje, że niczym się nie przejmuje...

Sakura zamyśliła się
- Twa historia jest zapewne smutna. Po co czuć? Nie jest mi to potrzebne... czasem tylko zawadza.

- nie czujesz nie żałujesz tak? - parsknął Goth...
- skąd wiesz, że zawadza? z tąd że kiedyś tak było? Nie możesz wiedziec, że teraz będzie tak samo... Jeśli nie będziez czuc wtedy nigdy nie poczujesz ani prawdziwej radości, ani szczęścia , ani miłości. Twe życie się nie zmieni... pozostanie tak puste jak teraz... jak bańka mydlana...

- Nie potrzebuję miłości. Ona też zawadza! - powiedziała ostrzrej niż trzeba było - Przepraszam - dodała zaraz - nie powinnam sie unosic... - zamysliła się - widzisz? widzisz co uczucia ze mną mogą zrobić? Nie... stanowczo nie. Lepiej mi bez nich.

-Bańka w końcu pęknie a wtedy umżesz i nic nie zostanie tylko pustka jeszcze większa niż jak żyłaś... jest jeszcze możliwośc, że się "nawrócisz" na starośc ale wtedy będzie zapuzno... pozostanie ci tylko rozpacz i wyżuty sumienia czemu się mnie nie posłuchałaś... -Goth znów zamyślił się na chwilę...
- i co? ... chcesz zostac taka pusta, bez uczuc? Miłośc zawadza?!! Byłaś kiedyś zakochana? poczułaś miłośc?!! Jeśli byś poznała prawdziwą miłośc nie była byś tu teraz ze mną tylko z tym jedynym i żyła byś w nadzwyczajnym szczęściu!!! i nie mów co mogły by ze mną zrobic uczucia tylko co zrobią ... bo zrobią o wiele więcej dobrego niz sobie wyobrażasz... gdy je uwolnisz odnajdziesz prawdziwe szczęście ....

- Co ty mozesz wiedzieć o tym czy byłam zakochana? Wolę mieć w sercu kamień niż ranę zamiast serca...

- mówiłem o miłości nie o zakochaniu, można się zakochac i odkochac raniąc inną osobę. Kochając zostajecie razem i jesteście szsczęśliwi. Stąd wiem że nie poznałaś jeszcze miłości... Dlatego zamiast serca nie będziesz miała nigdy rany, prędzej kamień... A nawet jak by jakimś cudem rana powstała to rana może się zagoic a kameń rozłupac...

- Odkochac raniąc... Tak.. można. - zamilkła na chwilę - po ranie zawsze zostają blizny

- jeśli blizna nie zniknie to prawdziwa miłośc sprawi że zniknie a kamień spadnie...

- trzeba znalezc tylko tę jedyną osobę... czasami jest bardzo blisko ciebie ale nawet o tym niewiesz...

- A jeżeli blizna jest przez miłośc?

Goth zajżał jej w oczy
-Miłośc nie zostawia blizn, bo nigdy się nie kończy i nie rani... mówie o prawdziwej miłości.

- A jeżeli jedna osoba przestała czuć tę miłość? Jezeli tylko dla jednej okazała się tą jedyną, prawdziwą miłością? - Spuściła wzrok. Nie chciała patrzeć mu w oczy

Goth próbując odnalezc spojżenie Sakury
- znaczy że to nie była prawdziwa miłośc tylko coś złudzająco podobnego dla jednej ze stron, natomiast dla drugiej coś co szybko wydało się nieprawdą...

- Szkoda - mruknęła

Goth przez chwilę nic niemówił lecz po jakimś czasie
- uwolnij swoje uczucia ... - powiedział cicho lecz stanowczo - odnajdziesz wtedy prawdziwą miłośc, która zagoi wszelkie rany i da szczęście...

- Wcale nie szukam miłości

Goth dziwnie na nią spojżał...
- Nie? nawet jak jej nie szukasz ona i tak znajdzie ciebie...
-Czego w takim razie szukasz? celem człowieka jest miłośc, to największy skarb, lecz... hmm... może coś pominąłem...

- Tak, pominąłeś - powiedziała powoli

Gothreek lekko przymrużył oczy jak by nad czymś intensywnie zaczął się zastanawiac...
- ... pominąłem... tylko co? powiedz mi proszę

- Według mnie ech... nioe wazne. poprostu mamy w życiu inne cele

- prosze... powiedz... może masz racje i to do czego dążysz jest naprawdę istotniejsze...